#DagboekDinsdag | Een weekend weg en een vreemde ontmoeting

Wat een chaos! En dat allemaal omdat vrouwtje en baasje een weekendje met ons op vakantie gaan!

Liever luisteren? Klik hieronder op play, leun achterover en ontspan!

Luisterversie Dagboek Dinsdag

#DagboekDinsdag 

Hey luitjes,

Dit dagboek verslag schrijven we lekker met z’n tweetjes, we zijn namelijk een heel weekend weg geweest en we hebben jullie zo veel te vertellen! Het wordt een lange zit dus als je het lange verhaal liever voorgelezen wilt hebben, check even de player hierboven voor het ingelezen verhaal! 

Kop of staart Bob? Staart zei je? Komt ie! Haha het is kop, jammer Bob, ik begin!

Vrijdag kwam ik mijn mand uit, beetje vroeg baasje! Eerst kregen we even lekker te eten en gingen we even de peemail lezen in de buurt. Ik nam er even lekker de tijd voor, vond baasje leuk joh! 

Even een flashback naar gisteravond. Toen vrouwtje huffend en puffend de trap op kwam had ze iets groots bij zich. Wat is dat nu weer? Ik heb dat ding eerder gezien. “Lion, ga eens opzij!” Ja ja, dat heb ik vaker gehoord. “Lion, ik meen het! Ga eens voor mijn hoeven vandaan!” Sorry hoor vrouwtje wist niet dat je kwaad werd! Als een stel gestresste puppies renden ze heen en weer door het huis. “Heb je al je kleding? Serge, pak jij de douche spullen even in?” “Mim, waar heb je mijn scheerapparaat gelaten? Lion, plaats!” 

Nou zo ging het even door totdat ze twee van die grote koffers in de gang hadden staan. Eindelijk keerde de rust terug, het enige wat ik een beetje raar vond wat dat een van de koffers rook naar brokjes en… rook ik daar een kauwstaaf? Wat is dit?

fast forward naar vrijdagmorgen, nu in de ochtend liepen ze weer heen en weer te draven om de laatste dingen in te pakken. “Lion, kom eens hier!” Tuurlijk kom ik bij vrouwtje gaat ze me nu eindelijk vertellen wat er aan de hand is? “Straks komt de taxi, daar gaan we met z’n allen in. Dan gaan we even een stukje rijden en dan gaan we lekker een weekendje op vakantie!” Dat klinkt wel goed, nu weet ik weer waar ik die twee grote dingen die ze koffers noemen eerder heb gezien!

Wow, we mogen in een grote bus! “Naar de baas Lion!” Yeah, vol enthousiasme spring ik de bus in en plof gelijk op de bank naast de baas. Wat zeg je baas? Moet ik op de vloer? Maar dan kan ik niet naar buiten kijken! De rit verloopt zonder gekke dingen en na wat een eeuwigheid leek mocht ik eindelijk m’n pootjes strekken. Heerlijk! Na wat gehannes bij de ingang, ik deed natuurlijk alles zoals een geleidekampioen het hoort te doen, kwamen we op onze hotelkamer. Alles moest worden onderzocht en besnuffeld. Baasje, waar ga jij naartoe? “Lion, ik kan best alleen plassen hoor!” Echt? Jij moet wel altijd met mij mee als ik moet, nou ja, laat maar!

Even later gingen we even naar buiten. Allemaal nieuwe geuren, peemail die ik nog nooit geroken had! En een bos om even heerlijk de pootjes te strekken en lekker te rennen en door de bladeren te liggen rollen, fantastisch! Daarna mocht ik aan het werk! Baasje moet veilig door het donker geleid worden, dat kan ik best! Hmm wat ruik ik? Lekker naar binnen, en dan word ik in een hoek gepropt. “Lion, af! Nee hier, en af!” Oke, oke ik ga al… Zij mogen lekker eten en wij mogen alleen maar toekijken, beetje jammer weer! Door de regen terug naar het hotel en dan lekker slapen na eerst een welverdiend avondmaal naar binnen te hebben geschrokt. 

Hmm waar ben ik? Oh hey, we liggen in dezelfde kamer als vrouwtje en de baas! Dat gebeurt thuis niet, dan liggen wij in onze manden in de woonkamer te maffen. Hey, even vrouwtje aantikken, kijken of ze wakker is! “Goeie morgen Bobbi, lekker geslapen wijffie?” Zo, die klinkt goed slaperig zeg! Hey, eten! Wat is dat nou? Ineens gaat de kamerdeur dicht en hoor ik een sleutel in het slot en zijn vrouwtje en baasje verdwenen! Nou dan ga ik maar ff slapen ofzo. Even later komen ze terug en gaan we even gauw naar buiten. Eerst even aan de riem en dan mogen we lekker los! Yeah! “Bobbi, nee! Moet je weer door die vieze bladeren rollen? We moeten zo op visite bij iemand!” Ja sorry hoor, die kans laat ik me niet ontnemen! Na even bij de lokale supermarkt te zijn geweest, begon onze wandeling. 

“Bob, ff wachten!” Wat nu weer? Vrouwtje moest haar navigatie erbij hebben zei ze. Wat een gedoe, daar ben ik toch voor? Bij een huis aangekomen kwamen we bij mensen die ik nog nooit eerder had gezien, wat leuk! Natuurlijk moest ik even tegen iedereen blaffen en met mijn lage gebrom laten blijken hoe leuk ik ze vond. Voor een ieder die dit niet weet klinkt het een beetje als grommen maar ik beloof je, dat betekent gewoon dat ik je heel erg lief vind! <3

Even later kwam er nog een hond binnen, dat wordt leuk! Lion rent er gelijk naartoe en dat wil ik eigenlijk ook wel! Vrouwtje, laat mijn halsband los! “Ga maar kijken Bob, maar je gedraagt je!” Goed, goed, ik doe mijn best! Even snuffelen, wat blijkt? Het is onze Jansen collega Seppe! WOEIOEIOEI!! We worden steeds gekker en uiteindelijk worden we de tuin in gestuurd! Yeah, ff rennen! Ik wil eigenlijk wel weer naar binnen, mensen vind ik toch gezelliger. Zoals vrouwtje zegt, ik ben een echte mensen hond terwijl Lion een honden hond is. Klinkt gek maar ik snap precies wat ze bedoelt!

Later die avond brachten we vrouwtje en baasje weer terug naar het hotel als een stel echte geleidekampioenen, gingen we nog een laatste keer naar buiten en toen was het bedtijd. Man, op visite gaan is hartstikke vermoeiend!

Baasje, baasje, wakker worden! Blij druk ik mijn snuit tegen de arm van de baas. “Goeie morgen ventje, lekker geslapen jongen?” Ik wel, jij dan? Wel hoorden we muziek en lawaai tot in de late uurtjes maar ik heb prima geslapen. We worden weer met een bak eten op de kamer achtergelaten zodat de baasjes lekker kunnen ontbijten en dan hopelijk weer een mooie wandeling met ons gaan maken. Yeah, daar zijn ze! Even naar buiten en hoppa, we mogen los! Er komt een hond aan in de verte, dat wordt fijn! Ik ga er natuurlijk luid blaffend op af en dan is het rennen geblazen! Bobbi komt ook even groeten. En toen ging het ff mis! Bob is soms zo fel naar andere honden als die iets doen wat mevrouw niet aanstaat! “hey, HEY! FOEI! Ben je nou helemaal gek geworden??” Oei, ik heb vrouwtje al tijden niet zo boos gezien! Ik ga wel weer met die hond spelen, veel leuker! Oh en ik zie dat Bob het alweer goed heeft gemaakt, gelukkig maar!

Later in het hotel hoor ik opeens een raar geluid, oh is het vrouwtje die ligt te knorren? Prima, dan ga ik ook ff slapen hoor! Als ze wakker zijn mag ik ook weer werken, yeah! Ik hou ervan! Blij sta ik naast mijn baasje en hup, daar gingen we! Het regende wel maar niks is mij te gek als ik baasje ergens heen moet brengen! Ze zeggen zo vaak dat als mijn baasje vraagt hem naar de maan te brengen, ik het waarschijnlijk nog zou doen ook! Geen idee wat de maan is maar dat klinkt vast heel leuk! “Lion, af! Nee, niet onder mijn stoel, in de hoek!” Baasje snapt natuurlijk niet dat het naast die verwarming heel warm is, ik lig liever onder zijn stoel! Terug in het hotel beginnen ze weer een beetje gek te doen, die grote koffer dingen werden voor een deel ingepakt en toen was het bedtijd!

Baasje en vrouwtje zijn maar druk! “Heb je de laders ingepakt? en het hondenkleed opgeborgen in de koffer?” Ik kruip weg achter de koffers, dan kan vrouwtje tenminste niet over me heen vallen. Dan gaat de kamerdeur open! WOEIOEIOEI!! “Bobbi, foei! Niet de mensen van house keeping uitkafferen!!” Niet? Oké, vooruit dan maar! Ik hoor vrouwtje excuses maken tegen die mensen. Ik lach stiekem achter mijn pootje, dat was leuk! Toen was het tijd om met al onze spullen naar beneden te gaan, we gingen met de lift! Wel een hele rare lift trouwens, alleen de vloer beweegt en de wanden niet. Maf ding! Maar zonder gekkigheid wachtten we op de taxi. “hey, niet op de bank! eraf!” Nou ja zeg, waar moet ik dan zitten? “Kom maar Bob, tussen mijn voeten in moet lukken! “

Vraag me niet hoe maar we zijn thuis gekomen. Echt ruimte om te liggen had ik niet dus het was een hele lange trip in een hele ongemakkelijke houding. Vrouwtje, als je nog eens wat weet! Gelukkig hoefden we dit keer niet mee naar de jodelclub wat zij koor noemen. Wij hebben genoeg gedaan! Ik denk dat ik namens ons beiden spreek als ik zeg dat het nu klaar is, welterusten!

Dikke poot en een nat neusje,

Lion en Bobbi 

Miriam
Miriam

Miriam Taylor, het gezicht achter deze website. Een beetje gek, een (grenzend aan het ongezonde) dosis humor en een zingende stuiterbal. Een gezellige, creatieve duizendpoot die positief in het leven staat!

Artikelen: 35

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.